Logboek Lyallos

Een zon wendeling geleden ben ik hier aangekomen. Ik heb geen idee waar ik ben. Ik ben bang zonder reden om bang te zijn. voor zover ik weet zijn hier geen gevaren. het is onnatuurlijk stil. uberhaupt is hier niks. een stel stenen platvormen. meer kon ik niet zien. er was geen duidelijke zon. het was licht en werd donker. Het enige wat voor mij zekerheid is, is dat ik er ben. komt er nog een volgende morgen? ik weet het niet. ik zie lichten in de verte. mischien dat ik daar weer heen ga als het licht word. ik voel me klein zo alleen in het donker. koud is het niet in het donker. het is even 'warm' als toen ik hier eerder aankwam. waar kom ik vandaan. wat is deze plek. het enige wat ik mijn kan noemen hier is mijn naam. Lyallos Attema.

dag 2. 

het werd gelukkig weer licht. na een hele lange tijd wachten sloot ik toch maar mijn ogen en na een onbepaalde tijd werd ik weer wakker. er is hier dus een dag en nacht cyclus, ook al zie ik nog steeds geen zon. er is hier ook geen schaduw behalve onder de zolen van mijn schoenen. ik heb honger. en nog belangrijker dorst. ik ga straks zoeken naar een betere leefbare plek en misschien dat ik bomen tegenkom.

ik heb lang gelopen. het 'landschap' hier is bijzonder. ik dacht dat het een grote aardmassa was maar nee. ik bevind me op reuzachtig zwevende rotsen. groot genoeg om bossen en meren te bevatten. ook zijn er overal paden naar een soort platte, ronde stenen platen met runen erop. ik kan ze niet oncijferen. verder vond ik appelbomen met hele zure appels. toch waren ze welkom en genoot ik van het vruchtensap en de rest. de bomen zijn daarintegen te gezond om takken vanaf te halen. een onderkomen zal nog op zich moeten laten wachten. als hier gezonde bomen staan betekent het dat er water in de bodem zit. ik vermoed een ondergronds meer. misschien dat er ook grottenstelsels zijn op dit luchteiland. ook heb ik gekeken langs de rand van het eiland waar ik toevallig langs wakker werd. ik ben van onderen omringt door een grote mistmassa. ik kan niet zien wat er zich onder mij bevind. het word weer donkerder. dus ik ga kijken of zich ergens een mosbed bevind waar ik op kan slapen. mijn voeten vermoorden mij zowat.